“సెలెబ్రేషన్స్ ఆర్ ఇన్ ద ఏఇర్ “(Celebrations are in the Air) –గాలిలో సెలెబ్రేషన్స్ ఉంటాయా? రంజాన్నెల రాత్రుల్లో ఓ సారి టోలిచౌకి కి రండి.ఇక్కడి గాలిలో సెలెబ్రేషన్స్ కనిపిస్తాయి.
ఈ ఏరియా సంవత్సరంలో 11 నెలలూమిగతా ప్రాంతాల్లాగనే మామూలుగాఉంటుంది. రంజాన్ నెల రాగానే ఇక్కడివెలుతురు నిద్దరోయి, చీకటి కొత్తవెలుగుల్ని సంతరించుకుంటుంది. ఇక్కడిజనజీవనం మొత్తం పగటి జీవనం నుండిరాత్రి జీవనానికి షిఫ్ట్ అవుతుంది.హోటల్లు, అంగల్లు అన్నీ రాత్రంతాపనిచేస్తుంటాయి, పగలు మాత్రం విశ్రాంతితీసుకుంటాయి, ఉపవాసాలుండే ఇక్కడిముస్లింలలాగే.
టోలిచౌకి ఫ్లై ఓవర్ కింద, దానికి అడ్డంగాదాదాపు 3 కిమీ లు ఉన్న 7 టూంబ్స్–హకీం పేట్ రోడ్ లోని షాపులన్నీ డెకరేషన్లైట్ లతో, అక్కడక్కడా ఖవ్వాలీపాటలతో కొత్త శోభనుసంతరించుకుంటాయి. ఉదయం నుండీ5.30PM వరకూ స్తబ్దుగా ఉన్న రోడ్లన్నీ,అసర్ నమాజు తర్వాత, ఇఫ్తార్ కికావలసిన తినుబండారాలు కొనడానికిబయటికి వచ్చిన జనాలతో, కొద్దినిమిషాల్లోనే కిక్కిరిసి పోతాయి. వీరికోసంమిర్చి బజ్జీలు, దహి వడా, చికెన్ రోల్స్,సమోసా వంటివి అప్పటికప్పుడు ఫ్రెష్ గాతయారు చేసి అమ్మే తోపుడుబండ్లు,టెంట్లు, హలీం బట్టీలు రోడ్డుకుఇరువైపులా రంజాన్ నెలలో ప్రత్యక్షమవుతాయి. ఇఫ్తార్ కి అరగంట ముందుచూడాలి ఇక్కడి హడావుడి. పుట్టలోనుండీ బయటికి వచ్చిన చీమల్లాగా, టూవీలర్లపై బయటికి వచ్చిన పురుషులు,మగపిల్లల అందరి టార్గెట్ ఒక్కటే –ఇఫ్తార్సైరన్ మోగక ముందే, కావలసినతినుబండారాలు తీసుకుని ఇల్లుచేరుకోవాలి. వీరి రాకకోసం, పొద్దున్నుండీఉపవాసం ఉన్న భార్య/అమ్మ/వదిన/అక్కాచెల్లెల్లు/ఆడ కూతుర్లు ఇంట్లో వెయిటింగ్ కదా – అందుకని.
ఇక ఇఫ్తార్ సమయానికి మసీదుకి వెళ్ళీనపురుషులకి రకరకాలపండ్లు,తినుబండారాలు పేపర్ ఫ్లేట్ లలోఅందిస్తారు. అవన్నీ పుణ్యం కోసం ఎవరోఒకరు పంచి పెట్టినవి. ఎవరు ఇచ్చారనేది,ఇచ్చినవారెవరూ చెప్పరు, ఎవరూ ఆవిషయాన్ని పట్టించుకోరు. అట్లే, అక్కడఇది నీ ప్లేటు, ఇది నా ప్లేటు అనేపట్టింపులేమీ ఉండవు. ఎవరు ఎవరి ప్లేట్నుండీ అయినా కావలసినవి తీసుకునితింటుంటారు. పక్కోల్లు మన ప్లేట్ నుండీతీసుకోవడం అఫెన్సివ్ కాదు కదా, అదొకప్రివిలేజ్ గా ఫీల్ అవుతారు. ఎందుకంటే –ఉపవాసి నోటికి ఓ చిన్న ఖర్జూరం పండుఅందించినా ఎంతో పుణ్యందక్కుతుందని ప్రవక్త చెప్పి ఉన్నారు కాబట్టి.
ఇక ఇఫ్తార్ తర్వాత కాసేపు విశ్రాంతితీసుకున్నాక, రాత్రి నమాజ్ – ఇషా,తరావీలు ఉంటాయి. ఇది 10-11PM గంటలకు పూర్తవుతుంది. అక్కడి నుండీస్త్రీల పని మొదలవుతుంది. మరుసటిరోజు, తెల్లవారు ఝామున తినే సహరీ వంట వండే కార్యక్రమంమొదలవుతుంది. ఈ వంట కార్యక్రమంపూర్తవగానే , మహిళలు, తమచుట్టుపక్కల ఇల్లల్లోని ఇతర మహిళల్తోకలిసి షాపింగ్ కు బయలు దేరుతారు.ఇక్కడి దుబాయ్ మార్కెట్ స్త్రీల,పిల్లలషాపింగ్ కి పెట్టింది పేరు. రంగురంగుల,రకారకాల డిజైన్ల బట్టలు, డ్రెస్మెటీరియల్లు, అదో ప్రత్యేక ప్రపంచం,మహిళల ప్రపంచం. ఈ షాపులన్నీ రాత్రి1, 2 వరకూ కూడా మహిళా కష్టమర్లతోకిక్కిరిసి ఉంటాయి. అంతమందిమహిళలు అర్థరాత్రి వేల తిరుగుతున్నా,ఎక్కడా ఈవ్ టీజింగ్ లు గానీ, మహిళల్నికామెంట్లు చేయడం గానీ ఉండదు. అసలు ఒక్కరంటే ఒక్కరు కూడా పోలీసుఇక్కడ కనిపించరు.
ఇక్కడి హోటల్లలో రుమాన్, షాగోస్,మందార్ లాంటి అనేక హోటల్లు రాత్రంతాతెరిచే ఉంటాయి. ఆ రాత్రుల్లల్లో, ఆ రోడ్లపైఇరానీ చాయ్ తాగుతూ, నస్రత్ ఫతే అలీఖాన్ ఖవ్వాలీ, ఆతిఫ్ అస్లం – తాజ్ దారేహరం లాంటి పాటలు వినడం –అనుభవించినోల్లకే అర్థమవుతాయి.
ఈ అధ్బుత జీవన సౌందర్యం నాకుపరిచయమై ఇప్పటికి ఇది మూడవసంవత్సరం. నిజానికి బీటెక్ తర్వాత2004లోనే హైదరాబాద్ లోవాలినప్పటికీ. బ్యాచిలర్ గా మాధాపూర్లోఉన్న మొదటి ఐదేల్లూ దీని గురించితెలీలేదు. తరువాత పెళ్ళి అయ్యాక, మాఆవిడ ఆఫీసుకు దగ్గర్లో ఉండాలనితార్నాకకి మారాము. అక్కడ ముస్లింలుతక్కువ కాబట్టి అప్పుడూ దీని గురించితెలీలేదు. ఇక మూడేల్ల క్రితం ఆఫీసుమారడంతో, కోఠీ, సుల్తాన్ బజార్,నారాయణ గూడ లాంటి ప్రాంతాల్లో అద్దెఇల్లు వెతకడం తో అసలు కథమొదలైంది. నా ఫేస్ చూసి, నా తెలుగువినీ, ముస్లిం అయ్యుండొచ్చనేఅణుమానం రాకపోవడంతో,ఇల్లివ్వడానికి ఒప్పుకున్న ఓనర్లకు, నాపేరు వినగానే –బామ్మర్ది వేరే వారికిమాటిచ్చిన సంగతి, వాల్లావిడ వేరే వారిదగ్గర ఆల్రెడీ అడ్వాన్స్ తీసుకున్న సంగతీగుర్తొచ్చేవి. కొందరైతే డైరెక్ట్ గా ‘ముస్లింలకుఇవ్వమని ‘ ఎలాంటి మొహమాటంలేకుండా మొఖం మీదే చెప్పేవారు.తార్నాకలో, ఆంధ్రా,తెలంగాణాలోని ఇతర జిల్లాలనుండీ సిటీకొచ్చి సెటిలైనవారే ఎక్కువ. వారిలో ఒకరు కాకపోతే,ఒకరైనా ముస్లింలని తెలిసినాఇల్లిచ్చేవారు. కానీ, నారాయన్ గూడా,కోఠీ, సుల్తాన్ బజార్, చిక్కడ్ పల్లి లాంటిచోట్ల మార్వాడీలు, నార్త్ నుండీ వచ్చినవారు ఎక్కువ. ఆ ఏరియాల్లో ఆర్ ఎస్ఎస్ ప్రాబల్యం కూడా ఎక్కువగా ఉండటంకాకతాలీయం కాదు. అక్కడి ముస్లింద్వేషం ఏ స్థాయిలో ఉందో చూశాక, ఆఏరియాల్లో ఇల్లు వెతికే ప్రయత్నాల్నివిరమించుకున్నాను. అలాంటి ఏరియాల్లోకెళ్ళి బిక్కుబిక్కు మంటూ ఉండే కంటే,ముస్లింలు ఎక్కువగా ఉండే ఏరియాల్లోకేవెళ్ళడం ఉత్తమం అని అప్పుడేఅర్థమైంది. అలా టోలిచొకి లోకిల్యాండయ్యాం. ఇక్కడ ఇల్లువెతికేటప్పుడు, దాదాపు ప్రతి ఇంటి మీద,అపార్ట్మెంట్ మీద ఇంతింత పెద్ద అక్షరాల్తోరాసిన అరబిక్ అక్షరాలు చూడగానే ఏదోతెలీని హాయిగా అనిపించేది, అప్పట్లోనాకు అరబిక్ చదవడంరాకపోయినప్పటికీ. బహుశా, ఈ ఇంటిఓనర్ నా పేరు విన్నాక, నాకు ఇళ్ళునిరాకరించే సమస్యే లేదనే భరోసా వల్లకావచ్చు.
మొత్తానికి నాకు ఇల్లు అద్దెకివ్వడానికినిరాకరించిన ఓనర్లూ – మీకు చాలాథ్యాంక్స్. మీ వల్లే నాకు టోలీచౌకీ పరిచయం అయింది.
అందరికీ ఈద్ ముబారక్.
-మహమ్మద్ హనీఫ్.