కొందరు టీనేజీ అబ్బాయిలూ,పురుషులూ బ్రిల్ క్రీం పూసుకుని జుట్టు పైకి లేపుకుని ఎందుకు తిరుగుతారు? ‘టోర్న్ జీన్స్’ పేరుతో చినిగిన జీన్స్ ప్యాంట్ ని వేల రూపాయలు పెట్టి ఎందుకు కొంటారు? ఎందుకంటే – అది ఫ్యాషన్ ని ఫాలో అవ్వడం అని అనుకుంటారు కాబట్టి. అలా అనుకునే, ఓ అమ్మాయి కూడా ఫ్యాషనబుల్ బట్టలు ధరించొచ్చు, ముఖానికి అందమైన మేకప్ లు వేసుకోవచ్చు. అది మీడియాలో చూపించే ఫ్యాషన్ అనుకరనే తప్ప, ఎవరినో పనిగట్టుకుని ఆకర్షించాలనో,రెచ్చగొట్టాలనో కాదు. ఈ చిన్న విషయం కూడా అర్థం చేసుకోకుండా, ధరించే బట్టల ఆధారంగా స్తీల క్యారెక్టర్ ని డిసైడ్ చేయడం అనేది సర్వసాధారణం ఐపోయింది.
“ఆడవారి మాటలకూ – అర్థాలే వేరులే. ఔనంటే కాదనిలే, కాదంటే ఔననిలే” – ఇది ఓ అగ్ర హీరో ఊగుతూ, స్టెప్పులేసిన పాట. మరి నో/వద్దు అనే మాట ఆడవారు ఎలా చెప్పాలి?“ముఖం అద్దంలో చూసుకోరా వెధవా” అని చెప్పాలా? అలా చెప్తే, మల్లీ ఎక్కడ యాసిడ్ బాటిల్ తో వస్తాడోనని భయం.పోనీ, ఎందుకొచ్చిన గొడవలెమ్మని ఫ్రండ్లీ గా ఉంటే, “నన్ను ఇన్నాల్లూ వాడుకుని, చివరికి ఫ్రెండ్ అని చెప్పి , ఇంకొకర్ని పెళ్ళి చేసుకుందని” వగలమారి ఏడుపు,చనువుగా ఉన్నప్పటి ఫోటోలు, వీడియోల్ని చూపించి బ్లాక్ మైల్లు, ఎమోషనల్ డ్రామాలు – అన్ని రకాలుగా అమ్మాయిల జీవితం నాశనం.. మళ్ళీ చివరికి “అమ్మాయన్నాక కొంచెమైనా జాగ్రత్తగా ఉండొద్దూ”.. అని వారినే విక్టిమ్ బ్లేమింగ్. ఇదీ ప్రస్తుతం మనం చూస్తున్న సాంస్కృతిక దివాలాకోరుతనం.
గ్లోబలైజేషన్ – క్యాపిటలిజం బాధితులు:
“ఇప్పటి నా సంపాదనతో పోల్చితే, ఆప్పట్లో మా నాన్న సంపాదన చాలా తక్కువ. కానీ, ఎంత తక్కువ సంపాదించినప్పటికీ, మా నాన్న సాయంత్రం 5,6 కల్లా ఇంటికి వచ్చేవాడు. ఇంటి అరుగుపైనో, చెట్టుకిందో మంచం వేసుకుని ప్రశాంతంగా నిద్రపోయేవాడు.ఉన్నంతలో మమ్మల్ని చక్కగా పెంచి పెద్దచేశారు. ఇప్పుడు, ఇంత సంపాదిస్తున్నా, నా జీవితంలో ప్రశాంతత లేదు. అస్తమానం ఉరుకులు-పరుగులు ” ఈ వాక్యాలు – ప్రస్తుత కాలంలో ప్రతి మగాడికీ వర్తిస్తాయి.
“పురుషుడు బయటకెల్లి సంపాదించాలి, స్త్రీ ఇంటిపట్టున ఉండి ఇంటి వ్యవహారాలు చూసుకోవాలి “- అనే సామాజిక వ్యవస్థ ఇప్పుడు సమూలంగా మారిపోయింది. అబ్బాయిలతో పాటు అమ్మాయిలు కూడా డిగ్రీలు,పీజీలు,ఇంజినీరింగ్లు,మెడిసిన్ లు చేస్తున్నారు. పురుషులు చేసే అన్ని రకాల ఉద్యోగాలు, స్త్రీలు కూడా చేస్తున్నారు. ఇది ప్రైవేటైజేషన్, గ్లోబలైజేషన్ ల ప్రభావం. దీనివల్ల స్త్రీకి ఆర్థిక స్వేచ్చ లభించింది కానీ, పురుషుల ఉరుకులు-పరుగుల ఒత్తిడిని ఆమె కూడా ఎదుర్కోవాల్సి వస్తుంది.
ప్రైవేట్ రంగంలో – నీకు జీతమిచ్చే కంపెనీ, నీనుండీ మెరుగైన ఔట్పుట్ ని ఆశిస్తుంది. నువ్వు అది ఇవ్వలేనప్పుడు, నిన్ను ఉద్యోగం నుండీ తొలగించి, మరొకరిని తీసుకుంటుంది. దీని వల్ల నైట్ షిఫ్ట్ లు, అదనపు గంటలు పని చేయాల్సి ఉంటుంది. ‘సాయంత్రం ఆరైంది, ఇక నేను వెళ్ళిపోతానంటే’ కుదరదు. మానవతా వాదంతో ఒకటి,రెండు రోజులు వదిలేస్తారేమో గానీ, రోజూ అలా వెళ్ళిపోతామంటే, ఉద్యోగం పై ఆశలు వదులుకోవాల్సిందే. ఉద్యోగం ఊడిపోతే, మరో ఉద్యోగం వస్తుందో,లేదో తెలీదు.. అప్పుడు ఇల్లు,వాహనాలకు కట్టే EMI లు ఎలా? – ఈ బాధలు పురుషులకే కాదు, స్త్రీలకు కూడా ఇప్పుడు కామన్.
ఒక స్త్రీ రాత్రి 10,11 గంటల సమయంలో రోడ్డుపై బస్సుకోసమో,ఆటో కోసమో నిరీక్షిస్తుందంటే – దానికి ఆమెపై జాలి చూపాలి తప్ప, ఆమెను తినేసేలా చూడటమో, ఇంతరాత్రి బరితెగించి రోడ్డుపైకి వచ్చిందనో అడ్డమైన వాగుడు వాగకూడదు.
మగతనం..?
మగతనం.. ఇదో దిక్కుమాలిన పదం. కానీ బాగా పాపులర్ పదం. ఏంటా మగతనం? అంగప్రవేశం చేసి నాలుగు కుదుపులు కుదపటమేనా? మగ కుక్క, మగ నక్క,పంది, గాడిద కూడా అది చేయగలవు. దాన్లో ఏముందని అంత ఇదవ్వడానికి, గర్వపడటానికీ? చూపించాల్సింది మగతనాన్ని కాదు, మనిషితనాన్ని, మంచితనాన్ని. గర్వపడటానికి ఏమన్నా ఉందనుకుంటే అది మనం చేసే మంచిపనుల్ని చూసే.
మొత్తానికి మహిళలపై దాడులు – శాంతి భద్రతల సమస్య అనే కన్నా- అదో సామాజిక, సాంస్కృతిక సమస్య అనడమే కరెక్ట్. మారుతున్న సామాజిక పరిస్థితుల్ని అర్థం చేసుకుని , పురుషులు తమ ఆలోచనా విధానాన్ని సమూలంగా మర్చుకోవాల్సిన అవసరం ఉంది. అప్పుడే దీనికి శాశ్వత పరిష్కారం లభిస్తుంది.