1983లో వచ్చిన చిరంజీవి ఖైదీ సినిమా ఓ బ్లాక్ బస్టర్. ట్రెండ్ సెట్టర్. అందులో సూర్యం ఏ తప్పూ చేయని అమాయకుడు. కానీ వాళ్ళ ఊరి జమీందారూ,సర్పంచూ కలిసి సూర్యం నాన్నను అన్యాయంగా చంపేశారు. సూర్యం కష్టపడి పెంచుకున్న అరటితోటను, పంట కాపుకొచ్చే సమయానికి తగలబెట్టేశారు. అతని అక్కను చెరచబోతే ఆమె ఆత్మహత్య చేసుకుంది. ఇన్ని చేసికూడా జమీందారూ,సర్పంచూ తమ డబ్బు,అధికారం,పలుకుబడి ఉపయోగించుకుని ఎలాంటి శిక్షా అనుభవించకుండా నిక్షేపంగా ఉన్నారు. ఇలాంటి పరిస్థితుల్లో ఉప్పూకారం తినే సగటు మానవుడు ఎవరైనా ఏం చేయాలి? తనకు న్యాయమనిపించిందీ, తాను చేయగలిగిందీ చేసేయాలి. సూర్యం ఇదే చేశాడు. జమీందారునూ, సర్పంచునూ చంపేశాడు. ‘నా తండ్రి చావుకు కారణమైన వాడెవడో తెలిసికూడా, వాడు నా కళ్ళముందే తిరుగుతున్నాకూడా, ఏమీ చేయలేని పిరికివాడిగా తలొంచుకుని బ్రతకమంటావా?’ అని సూర్యం హీరోయిన్ ని ఆవేశంగా ప్రశ్నిస్తాడు. తెలుగు ప్రజలందరూ సూర్యం ఆవేశంలో తమను తాము ఐడెంటిఫై చేసుకున్నారు. సర్పంచూ, జమీందార్ల హత్యను స్వాగతించారు. సినిమా బ్లాక్ బస్టర్ అయింది. ఇదే సినిమా కన్నడలో కూడా సూపర్ హిట్ అయింది. ఇలాంటి సినిమా అప్పుడైనా, ఇప్పుడైనా, ఎక్కడైనా సూపర్ హిట్ అవ్తుంది. ఎందుకంటే, న్యాయాన్ని కోరుకోవడం, అన్యాయాన్ని సహించలేకపోవడం అనేవి మనిషి స్వాభావిక లక్షణాలు. బేసిక్ ఇన్స్టింక్ట్స్. తనకు మాత్రమే కాకుండా, ఎదుటి వ్యక్తికి కూడా న్యాయం జరగాలనీ, అన్యాయం జరగకూడదనీ సగటు మనిషి ఆశిస్తాడు.
Continue reading “నేరము-శిక్ష : ఖైదీ!!!”